Onlangs deelde ik op LinkedIn een post over een Joodse reggaezanger Matthew Paul Miller die in 2018 3000 jongeren bij elkaar bracht met een Joodse of Palestijnse achtergrond om samen een prachtige “one day” ten gehore te brengen. Een actie die laat zien dat hoe groot de verschillen ook zijn ‘samen’ kan en dat er meer is dat ons bind dan onze politieke overtuigingen.

“One day” was helaas voor ons niet gisteren. Gisteren won één man, niet een partij, de verkiezingen. Gisteren verloor de democratie van de democratie, gisteren verloor de vrijheid van de vrijheid. Gisteren verloor een land alles wat dit land groot had kunnen maken, maar “one day” komt dat weer goed.

Ik heb vandaag meerdere blogs geschreven en weer weg gegooid. Meerdere reacties geschreven en ook op het laatst niet gepost. Soms wel gepost om daarop gelijk als superieur bestempeld te worden. Polarisatie is groter dan ooit te voren. En Wilders zegt premier voor een ieder te worden, maar een deel van zijn achterban laat zien dat dat niet kan. Het bestaat niet, heb je een andere mening, ben je übermensch, ben je superieur, wegkijker, en wat al niet meer….

Het doet wat met mij! Het doet wat met velen met mij. Gelukkig zijn ze winnaar met slechts 25% van de kiezers. Ja dat is veel. Maar het is bij lange na geen meerderheid. Ik houd me vast dat de meesten mensen in Nederland dit ook niet willen. Dat de meesten wel naar een ander omkijken. Dat de meesten een arm slaan om hen die bang zijn voor wat er komen gaat. Ik wil die arm en ik wil die arm geven aan een ieder die die zoekt. Dat de meesten wel gelezen hebben wat er in het verkiezingsprogramma van deze ene man staat.

One day zullen we het tij keren. Maar nu al kunnen we de basis leggen voor die “one day”. Laten we elkaar opzoeken, laten we de wereld laten zien hoe wij willen leven. Hoe wij geven om de ander, maar ook geven om de toekomst. Hoe wij samen zullen komen tot oplossingen. Samen de wereld mooier maken. Met verschillende stemmen, verschillende talen, verschillende afkomsten, verschillende geloven, verschillende liefdes en verschillende visies, maar met één ding gemeen. Uitsluiten kan niet, wegkijken van de klimaatproblemen kan ook niet. Nu niet, nooit niet! One day zal dat lied klinken, zoals Matthew Paul Miller in 2018 voor elkaar kregen zo zal de meerderheid van ons land dat ook voor elkaar krijgen.

Ik heb hoop, ik heb geloof, ik heb dromen. En ik weet dat het kan! Het is eerder laten zien, waarom zouden wij het niet kunnen…

Wie zingt er mee?