Een paar jaar geleden schreef ik op Facebook over slecht nieuws: Mijn auto was kapot, om precies te zijn de motor (krukas), hij bleek financieel total loss te zijn. Oorzaak: Door te weinig olie, liep deze in de soep. Onherstelbaar zo bleek. Het waarschuwingslampje ging echter pas branden toen het leed al geschied was. Erg zuur en met een slechte timing.
Een motor wordt vaak als metafoor gebruikt voor verschillende dingen in het leven. Ook daar is de olie wel eens op, of smeert deze en en ander even minder goed. Ook hier gaat het waarschuwingslampje soms niet op tijd branden en is ook dan het leed vaak ook al geschied. De olie levert eigenlijk niets (concreets) op, het geeft geen extra boost aan je auto of zoiets. Maar de olie is juist net datgene (of beter DIEgene) die jouw motor (soepel) draaiende kan houden. Pas op momenten dat zulke momenten zich voordoen realiseer je je de kracht van die olie, en ben je blij dat je jezelf omringd hebt door goede olie.
Binnen bedrijven wordt die olie vertegenwoordigd door procesmanagers. Een procesmanager heeft geen concreet eindproduct. Hij fungeert als de olie in de organisatie. Hij zorgt ervoor dat de hele keten de neuzen dezelfde kan op hebben. Hij zorgt ervoor dat mensen met de juiste prioriteit en aandacht het werk kunnen verzetten. Of het nu gaan om de Incident- of de Changemanager, of een andere procesmanager, dat maakt eigenlijk geen verschil.
Door het afwezig zijn van een concreet resultaat worden deze functies vaak als eerste aan de kant geschoven in tijden van bijvoorbeeld bezuinigingen. Dan worden deze functies omgezet in rollen of erger nog worden ze zelfs overbodig verklaard. Als dan na verloop van tijd de motor te lang te droog heeft gedraaid, de rek eruit is, draait deze in de soep. De schade die daaruit voortvloeit kan grote gevolgen hebben voor de organisatie en/of erger…. voor haar medewerkers. De medewerkers zitten vast, zijn overwerkt, veel zaken lopen niet meer zoals het hoort. Oplossingen komen moeizaam vooruit, terwijl iedereen hard (lijk) te werken. Er lijkt geen ruimte te zijn voor verbeteringen, medewerkers werken defensief. Ze verbergen fouten, ze durven geen initiatief meer te tonen. Wat de innovatie en inspiratie lam legt. Hoe langer dit duurt, hoe meer schade ontstaat aan mens en organisatie.
Zijn deze punten voor u herkenbaar? Heeft u het controlelampje gemist? Kijk dan eens naar uw processen! Zijn deze nog actief en up 2 date? Werken ze optimaal? Zijn ze ‘geborgd’ als rol, die in de drukte weleens onder geschoven kan worden?
Ik hoor graag hoe het met u en uw organisatie gaat!