Morgen is er weer een Corona-persconferentie, vandaag lekte zoals gewoonlijk de eerste berichten alweer uit. En zoals te doen gebruikelijk kunnen wij Nederlanders alvast los gaan op wat ons morgen staat te wachten. Daarmee kan een ieder (lees de politiek) zich voorbereiden op wat er dan komen gaat en waar strikt noodzakelijk ook nog bijgeschaafd worden. Maar goed, daar wil ik het dit keer niet over hebben. In de diverse media zie ik het al voorbij komen. “Ze (doorgaans de politiek) maken er weer een zooitje van”,  ”Wie er nu nog in gelooft is echt blind”, “Iedereen nu de deuren openen, want we zijn nu lang genoeg gepeopled door de overheid” of “Ik ben benieuwd of de meerderheid het nog steeds slikt”…

Begrijp me niet verkeerd, ik snap de woede en situatie echt wel. Ik zit op dit moment ook in quarantaine. En het maakt het gezinsleven niet gezelliger, de zieke alleen op de kamer, de kinderen thuis van school, niet normaal boodschappen kunnen doen. En al ben ik wel een ondernemer, mijn zaak hoeft niet dicht. Ik werk al vrijwel de hele pandemie thuis. En dat bevalt me prima. Ik heb er niet minder om gewerkt, en niet minder om verdiend. Maak me daar dan ook geen zorgen om. En dat maakt het voor mij lastig om andere ondernemers te zien vechten om het hoofd boven water te houden. En hun woede begrijp ik, zeker als de gekozen maatregelen oneerlijk lijken (of wellicht zelfs wel zijn).

Ook heb ik respect voor ondernemers die echt als ondernemer kijken wat er wel en niet kan. Ook als dit betekent om ‘buiten de sluiting om’ toch open te kunnen. Hier wil ik twee voorbeelden voor aanhalen, waarvan eentje uit mijn eigen kennissenkring en die te vinden is op de website van “De Ondernemer”. Inez heeft een prachtig winkelconcept (van op dit moment twee winkels). Ze is al jaren ondernemer in kleding voor lange mannen en vrouwen. Voor haar is “de maat vol” en kan het gewoon niet langer. Haar kledingwinkel is geen essentiële winkel en moest dus dicht tijdens de lockdown(s). Andere winkels mogen wel open blijven, alleen maar omdat hun producten essentiëler zouden zijn. En als je dan naar de drukte in die winkels kijkt, dan snap ik dat erg goed. Dat voelt (en is ook wel) oneerlijk. Haar oplossing? Ze gaat essentiële goederen verkopen, inclusief aanpassing in/bij de KVK (een echte ondernemer regelt dit tot in de puntjes…). Het lijkt een maas in de wet, maar de eerste BOA’s hebben zich al aangediend. Open zal ze sowieso gaan, omdat met haar maatregelen in haar winkels het daar veiliger winkelen is dan bij de gemiddelde AH of Kruidvat. Haar woede is vooral gericht op de niet aanwezige coulance en medewerking vanuit……. De overheid!

Dan voorbeeld twee. Horeca ondernemer Johan. Zoals het er nu naar uitziet (op basis van die gelekte info) mogen winkels op afspraak open. Zeer vergelijkbaar met “op reservering” uit de Horeca. Als winkels op deze wijze (met in achtneming van afstand en dergelijke) open mogen, waarom dan de Horeca niet. Al jaren (en al ver voor Corona) werkt de Horeca met regelmaat op reservering. Als je dan het max aantal klanten beperkt (om die afstand te bewaren) en op reserveringen gasten (mooi woord voor klanten) weer toe laat, dan is dat toch net zo veilig, zo niet veiliger, aangezien er niet rondgelopen wordt. Waarom Winkels wel en Horeca niet? Dat is ook oneerlijk. De reacties onder de LinkedIn-post zijn veelzeggend. “We zijn lang genoeg gefopt”. Ik kan niet anders aannemen dan dat dit over de overheid gaat die deze ondernemen fopt. Maar ook in de reacties: “daarnaast raakt het beleid kant noch wal” en “ze voelen de druk maar willen zo graag tot het bittere eind aan de macht vast houden”, waar ik ook niet anders kan bedenken dat het om de overheid gaat…

Maar is die woede terecht? Of laat ik het anders zeggen, is de (mogelijk terechte, maar in ieder geval begrijpelijke) woede gericht op de juiste mensen? Andere landen zijn een stuk verder. In Spanje denken ze al na om Corona af te doen als een ‘reguliere griep’ die jaarlijks terug zal keren maar niet meer weg zal gaan. En ook andere landen lijken verder te zijn dan wij… Hoe komt het dan dat dit hier niet zo is? Hebben wij zwalkend beleid? Hebben wij machtswellustige bewindslieden? Is er geen juist beleid? Wel, ik moet eerlijk toegeven dat ook ik geen voorstander ben van de partijen die in het torentje zitten en zaten. Maar ja, we hebben ze zelf gekozen. En zolang wij kiezen voor oude wijn (in vernieuwde zakken) mogen we niet verbaasd zijn dat er niet veel verandert. Maar er is meer. Ons land, nou ja de ewoners vind ik (sorry om het zo hard te zeggen) een stelletje verwende kinderen. Elke regel die genomen werd, wordt gedurende dat deze regels er zijn in twijfel getrokken. Want ooh wee als jouw vakantie door “het beleid” in het water zou vallen. Dat kan toch niet. Zodra er een lockdown wordt afgekondigd, moeten we met zijn allen naar het Malieveld om stoer van ons te laten horen dat het zo niet kan. En als deze dan enkele uren na de toegestane tijd en na verzoeken om het terrein weer te verlaten wordt schoon geveegd, gaan we klagen dat de (bereden) politie niet lief voor ons was. Politieke ‘kopstukken’ en mensen als Willem Engel vergelijken de situatie met de Jodenvervolgingen, menen zelfs dat de zwaar bevochten vrijheid in 1945 met de Corona-maatregelen weer is gestorven (zie onderstaande poster van de FVD). Mensen mogen vlaggen ophangen met “hart voor de vrijheid”, waarmee verdediging in de rechtszaken tegen Willem Engel door hem worden gefinancierd. We mogen roepen wat we willen, we mogen tot in de tweede kamer aan toe oproepen tot een tribunaal (wat wederom een verwijzing naar de (na-)oorlog(se) periode is. Hoezo zijn we onze vrijheid kwijt? We zijn niks kwijt, hooguit wat bewegingsvrijheid.

Maar goed terug naar het onderwerp. In landen waar het nu beter gaat dan in Nederland is en was er gewoon meer steun voor de maatregelen. Waren die dan beter? In veel gevallen niet. Zweden heeft zelfs toegegeven dat het eerste maatregelpakket (weinig maatregelen) zelfs verkeerd heeft uitgepakt. Maar lockdowns in andere landen waren en zijn veel zwaarder dan die wij hier voor de kiezen hebben gekregen. De handhaving was ook veel strenger dan hoe er hier werd opgetreden. En nog klagen we, nog zeuren we, nog worden we boos…. op de overheid!! Nee, mensen, we moeten boos worden op die mensen die continue onder de regels uit duiken, die kosten wat kost de grenzen opzoeken, die niet doen wat wel van ons wordt gevraagd, en nogmaals het zijn geen grote heftige dingen die gevraagd werden. Het is geen inperking van je vrijheden, of inbreuk op je identiteit of wat dan ook. Het was niet om jezelf te beschermen, maar om je medemens te beschermen. “It is not about you, nor about me, it is about WE”, zei Amerikaanse Gouverneur Cuomo (rond 2 minuten) in het begin van de lockdown. En hij had gelijk! Als we allemaal wat minder egocentrisch zouden zijn, als we allemaal iets minder onze eigen agenda voorop zouden zetten en wat meer naar elkaar om zouden kijken. Wat meer water bij de wijn zouden doen, maar vooral meewerken in het beteugelen van deze pandemie. Accepteren dat de politiek zijn best doet om er zo snel mogelijk uit te komen, en daaraan mee zouden werken, waren we een stuk verder geweest. En ja, wellicht waren er verkeerde keuzes gemaakt. Maar geloof me, het zou ONS ALLEMAAL letterlijk een stuk minder gekost hebben dan nu. Dat het niet goed gaat, komt niet door slecht beleid, maar door slecht burgerschap!

Ik hoop dat we snel open kunnen, snel ons normale leven op kunnen pakken. Dat winkels, horeca en sport weer gewoon mag maaer vooral dat het allemaal KAN. Dat het allemaal veilig is, voor iedereen. En als we daar een klein beetje iets voor moeten laten of doen (een mondkapje is geen muilkorf), een test of vaccinatie is geen DNA-verandering. Dan doen we dat toch gewoon???

Maar als je boos bent, bedenk goed op WIE je boos zou moeten zijn, ook al zijn het je eigen klanten….. En voor de consumenten die dit lezen… bezoek je lokale winkels en eet wat vaker van de afhaal (het geld wat je bespaart door ‘alles wat niet mag ook niet te doen’ kan je best daar besteden…