Onlangs kwam ik dit verhaal tegen. Het is het verhaal van mijn neef Mattijs Diepraam over zijn moeder (95 jaar!!) die nog steeds wacht op een vaccinatie en tussen wal en schip lijkt te vallen in de planning. Hieronder zijn verhaal!

Even mijn gemoed in het openbaar luchten, want dit schandaal verdient publieke aandacht. Het is inmiddels 12 april 2021 en mijn moeder van 95 is nog altijd niet gevaccineerd. De reden? Mijn moeder bestaat niet in vaccinatieland.

Waarom niet? Het begint al met het feit dat mijn moeder nooit een oproep heeft ontvangen. Met dat probleem hebben in januari een heleboel huisartsen te maken gehad, zo blijkt. Huisartsen hadden brieven moeten ontvangen van het RIVM, waarna zij senioren moesten polsen met de vraag of die voor vaccinatie in aanmerking wilden komen. Veel huisartsen hebben die nooit ontvangen, ook die van mijn moeder niet. Officieel zit ze dus nog steeds te wachten. Waarschijnlijk zou dat voor eeuwig zijn geweest als ik niet was gaan bellen.In een vorige post schreef ik jullie al over mijn wanhoop en hoe die een kafkaëske zoektocht langs huisarts, GGD en RIVM in gang zette. Niemand die wist hoe het zat, niemand die kon helpen. In arren moede zette de huisarts van mijn moeder haar maar op een lijst voor thuisvaccinatie, in de hoop dat hij in maart toch eens wat spullen binnen zou krijgen.

Maar de hele maand maart bleef het stil. De spullen waren niet in zicht en de termijn waarop ze in beeld zouden verschijnen, was volkomen onduidelijk, zo zei de huisarts.Inmiddels weet ik meer, na opnieuw zo’n rondje van kastje naar muur. Huisartsen mógen ouderen niet eens vaccineren. Zij krijgen alleen vaccin voor mensen tot 60 die tot de risicogroepen behoren. Als zij toch ouderen willen vaccineren, krijgen zij daarvoor geen vergoeding. Huisartsen moeten dat dus uit eigen zak betalen. Maar zelfs dat mag niet, want ze krijgen precies zo veel vaccin als er mensen op hun lijst staan die tot de risicogroepen behoren. Daar komt nu bij dat ze het AstraZeneca-vaccin sowieso niet mogen gebruiken voor mijn moeder, omdat ze buiten de daarvoor resterende doelgroep valt. Een ander vaccin is er niet voor huisartsen. Met andere woorden: de categorie ‘senior en thuiswonend, maar niet in staat om naar een priklocatie te komen’ bestaat niet.

Het voorstellingsvermogen van de beleidsmakers schoot tekort om deze groep in het vizier te hebben. Zelfs nu huisartsen moord en brand schreeuwen, wordt er niet geluisterd. Zal ik even een beeld schetsen van de manier waarop mijn moeder thuiswoont? Zodat beleidsmakers een idee krijgen van het type ouderen dat nog steeds thuis moet/mag wonen? En daarna een beschrijving geven van de manier waarop zij naar een priklocatie moet komen?Mijn moeder zit de hele dag broos en kromgegroeid in haar stoel en wordt met alles geholpen door de thuiszorg of door mij. Ik doe haar boodschappen, de thuiszorg zet haar eten klaar. Het gaat allemaal nog nét, ook ingegeven door het feit dat ze het afgelopen jaar thuis nog veiliger zat dan in een verpleeghuis.

Een loopje van de kamer naar de keuken duurt bij haar tien minuten. Ze komt niet meer over de drempel naar buiten, om in een rolstoel te gaan zitten. Vervolgens lukt het haar niet meer om van de rolstoel in de auto te gaan zitten, ook niet met hulp, en hetzelfde geldt voor het uitstappen. Voordat ze op de priklocatie is aangekomen, had ze al twee keer naar de wc gemoeten. Om dezelfde reden gaat ze ook niet meer naar de tandarts.Natuurlijk kunnen we proberen om haar krakende lijf met drie man over de drempel en in de auto te tillen, ook al mogen we eigenlijk maar met één tegelijk over de vloer komen. Natuurlijk kunnen we haar een luier aandoen. Maar hoeveel menselijker zou het zijn als de huisarts gewoon even langskomt, net als voor de griepprik?

Het aparte is dat deze categorie ouderen bewust is gecreëerd door het overheidsbeleid van de afgelopen 20 jaar. Verzorgingshuizen werden massaal gesloten en ouderen moesten in deze ‘zorgzame samenleving’ zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Nu het erop aankomt, heeft diezelfde overheid opeens geen idee.Maar misschien ben ik nog het meest teleurgesteld in de ruime meerderheid van Nederlanders die in de afgelopen verkiezingen voor voortzetting van dit beleid heeft gekozen.

Een overheid hoeft geen overheid te zijn die niet meer opkomt voor haar burgers. Maar dat gebeurt wel als jouw stem een beleid in stand houdt dat een ander soort overheid ambieert: een overheid die haar handen lostrekt en de overgebleven restjes versnippert, in plaats van te investeren in voorzieningen die er voor ons allemaal zijn. En vervolgens een ‘functie elders’ bedenkt voor een van de weinigen die zich nog bekommeren om de slachtoffers van dat beleid. Die ruime meerderheid in hun doorzonwoningen. Die er de afgelopen jaren netjes een paar procent op vooruit is gegaan en niets wil inleveren. Die niets geeft om groepen die buiten de boot vallen, en het ook niet interesseert dat de rijkste Nederlanders er intussen tientallen procenten bij kregen. Als ze zelf maar mogen houden wat ze hebben.

Ik ben een liberaal in hart en nieren, maar waar is het liberalisme gebleven dat staat voor vrijdenken en ruimdenken? In plaats daarvan zie ik een steeds bekrompener maatschappij waarin liberaal weinig anders meer betekent dan conservatief en egoïstisch: alles bij het oude houden en straks weer zo veel mogelijk verre vliegvakanties.

Verder hou ik van jullie allemaal!

blog van Mattijs Diepraam!