Stel je voor dat elke dag van je leven werd opgetekend. Hoe je je voelde, welke mensen je sprak, hoe je je tijd besteed hebt. En dat er dan aan het eind van je leven een museum gebouwd werd, een museum waarin men precies kan zien hoe je door het leven gegaan bent. Als je 80% van je tijd besteed hebt aan een baan die je niet leuk vond, gaat het museum voor 80% over het feit dat je ongelukkig zat te wezen in een baan die je niet leuk vond.
Als je vriendschappelijke betrekkingen hebt onderhouden met 90% van de mensen met wie je te maken krijgt, is dat wat er te zien zou zin. Maar als je boos en onredelijk was, en tegen 90% van de mensen met wie je te maken kreeg hebt staan schreeuwen, zou men dat te zien krijgen. Als je dol was op de natuur, of graag tij d doorbracht met j e kinderen af vrienden, of met iemand die je na staat van het leven had willen genieten, maar slechts 2% van je leven besteed hebt aan het warm houden van die liefdes, dan zou je nog zo hard kunnenwensen dat het anders was, maar slechts 2% van je museum zou daar aan besteed worden.
Stel je voor wat het zou betekenen om tegen het einde van je leven door dat museum te lopen. Hoe voel je je dan? Hoe voel je je, in het besef dat je voortaan herinnerd zult worden zoals je in dat museum wordt afgebeeld? Iedereen die er binnenkomt weet precies wat voor mens je geweest bent. Wat je nalaat is niet gebaseerd op je dromen of op het leven dat je als ideaal had, maar op hoe je werkelijk geleefd hebt.
Stel je voor dat de hemel, of het hiernamaals, of hoe je dat ook maar zien mag, in feite eruit bestaat dat je voor eeuwig rondleidingen moet geven in je eigen museum.
Dit en nog veel meer mooie gedachtes en interessante ideeën over leidinggeven en hoe je leven kan leiden…. kom je tegen in het volgende boek: The big five for Life…Een absolute aanrader!!
De passage is, met toestemming van de Big Five for Life-stichting, en integraal overgenomen uit het boek om hier te posten om mensen aan te moedigen hun eigen Big Five for Life en Reden van Bestaan te (helpen) vinden.
Nu ik weer een tijdje bezig ben geweest met het zoeken van een opdracht bedenk ik mij dat dit wel één van de leukste periodes is van mijn bestaan als #zzper. Nu moet ik wel zeggen dat het leuker is als je echt de boer op kan gaan, mensen kan bezoeken, echte gesprekken kan voeren, maar ook in deze tijd van virtuele gesprekken heb ik prachtige gesprekken gevoerd, nieuwe mensen leren kennen. Mensen die bij diverse tussenpersonen (#tpo) werken en die de vaak een onmisbare link vormen tussen mij en een nieuwe mooie klant.
Deze TPO’s zijn vaak onmisbaar omdat veel klanten niet rechtstreeks met de ZZPer zaken mag, kan of wil doen. Naar mijn mening doet dit mij als ondernemer te kort. Immers wil ik als ondernemer meerwaarde creëren, ik wil niet tot in sint juttemis blijven hangen bij eenzelfde klant. Niet omdat de klant niet leuk is, maar omdat ik ondernemer ben. Zodra mijn klus erop zit, ga ik naar de volgende. Wil ik langer blijven hangen, kom ik wel in dienst. Zelfs bij de gaafste klant, ga ik weg zodra het kan. En ik heb gave klanten gehad Ooit ging ik zelfs bij een gave klant maar een paar maanden (!!) weer verder. Een klant die ik nog steeds gebruik als referentie, daar lag het dus niet aan. Collega ZZPers zeggen wel eens als ik bij een bepaalde klant binnen komt… mooi man, hier zit je zo een paar jaar, goed gedaan!! Toch wil ik weg, en snap ik deze zzpers niet. Of eigenlijk wel, zij zijn geen ondernemers, maar echte zzp-ers. Maar goed daarover in een andere blog schrijf ik daar wel meer over…
Terug naar de TPO…. Behalve dat het zonde kan zijn van het (vele) geld wat er blijft hangen bij de TPO’s (de tussentarieven zijn soms echt wel fors t.o.v. het uiteindelijke uurtarief voor mij de ZZPer), is het de vraag of het überhaupt noodzakelijk is. Voorkomen we hiermee bijvoorbeeld het schijndienstverband, wat de wet DBA wil tegen gaan? Zijn zij daadwerkelijk een #meerwaarde in de contacten met en tussen eindklant en ZZPer? Ontlasten ze de ZZPer in werkzaamheden buiten die voor de #klant?
Laten we beginnen met de wet DBA. Deze is er mijns inziens niet mee gediend. Althans niet in het bijzonder. Nog steeds is het mogelijk dat ZZPers op functies komen te zitten die eigenlijk lijnfuncties zijn, nog steeds kan het voorkomen dat een ZZPer van lijnfunctie naar lijnfunctie loopt zonder dat iemand daar iets van zegt of wat aan doet. Om dit tegen te gaan is er echt iets anders nodig. Maar daarin hoeft een TPO niet perse een rol te hebben, al kunnen ze die wel naar zich toe trekken en daar actiever op sturen. Een TPO die daarin de nek uitsteekt heeft in dat opzicht dus een #meerwaarde.
Dan de vraag of ze een meerwaarde zijn voor de klant. Ik kom meerdere malen tegen dat dezelfde eindklant via meerdere TPO’s bij mij in de mailbox landen met een vacature. Of dit tekenend is voor het ontlasten van de eindklant weet ik niet. Maar kennelijk nemen klanten de tijd om meerdere TPO’s te benaderen, uit te zoeken en te beoordelen. Daarna nemen de TPO’s in meer of mindere maten de tijd en ruimte om een goede #kandidaat te vinden. Als dan niet in geheimzinnigheid over wie de eindklant is, maar ook dat is weer blog apart… Deels snap ik dat ze de eindklant wel ontlasten en ook in verantwoordelijkheid (in diezelfde wet #DBA) schijnt een TPO een #zekerheid te zijn voor haar eindklant.
Dan de meerwaarde voor de ZZPer. Ik ben voor mijzelf overtuigd dat ik geen TPO nodig heb om mijn klanten te kunnen vinden. Ook heb ik ze niet nodig om aan mijn wettelijke verplichtingen te voldoen (zoals de al en paar keer genoemde wet DBA). Ook administratief heb ik ze niet echt nodig. Er zijn TPO’s die echt wel veel voor de ZZPer willen doen. Echter elke maand een factuur opmaken is niet echt iets wat ik perse uit wil besteden om mezelf te ontlasten. Het is eigenlijk een noodzakelijk kwaad om de hierboven genoemde situatie dat de meeste klanten nu eenmaal via de TPO’s de ZZPer binnen halen.
Maar als TPO’s via sites als #Freelance.nl hun kandidaten zoeken (of eigenlijk zoekt dan de Freelancer naar opdrachten die daar geplaatst zijn), vervolgens aan de ZZPer vragen om de CV toch eventjes om te zetten in hun format (wederom actie voor de ZZPer), wordt de geleverde service wel uitgekleed. Soms wordt ook geen eindklant genoemd (omdat de ZZPer vervolgens wellicht via een ander (beter?)contact op andere wijze zich gaat aanbieden), wat selectie voor de ZZPer lastiger maakt. Dat afwijzingen in veel gevallen gewoon niet komen (ik denk dat ik nog tientallen aanvragen heb lopen waarop ik formeel nog niet zijn afgewezen), als ze komen ze geen enkele informatie bevatten op welke inhoud er wordt afgewezen. Waardoor het lerend vermogen (is mijn CV wel duidelijk, was de #motivatie wel voldoende) er niet is en ik dus als #ondernemer niet op die vlakken kan ontwikkelen. Soms zijn afwijzingen voor verschillende functies op verschillende periodes van verschillende medewerkers van dezelfde TPO woordelijk hetzelfde.
In dergelijke situaties is elke Euro aan een TPO besteed eigenlijk een euro te veel. #Tussentarieven lopen soms op van €10 tot €15 per uur, dat komt neer op €1500-€2300 per maand…! Die tussentarieven kunnen veel beter verdeeld worden tussen ZZP en eindklant. Wij worden dan een stuk goedkoper voor de #klant, levert meer op voor onszelf, wat uiteindelijk weer ten goede komt aan de #kwaliteit van de ZZPer.
Gelukkig zijn er ook TPO’s die wel hun nek uit steken. Die voor mij onderzoek doen naar mijn #gesprekspartners, die mij ruim en goed bijpraten over de wensen en nukken van de klant. Die financiële #risico’s dragen door mij snel te betalen, die met mij meedenken over hoe een goede CV er uit ziet. Die administratieve zaken uit handen nemen (aanvragen VOG, opstellen beter of gespecificeerd CV, etc.). Deze TPO’s hebben, bijzonder genoeg, lagere tussentarieven. Maar ik denk dat dat komt omdat zij snappen hoe je mensen aan je kan binden. Die snappen dat succes meer kanten op werkt dan alleen je eigen kant. Die in de gaten hebben dat als de hele keten succesvol is, je elkaar naar grote hoogtes stuwt.
Voor deze TPO’s, sorry dat ik in de blog “de TPO” in een kwaad daglicht zet. Jullie zijn wél top, maar jullie weten ook om welke organisaties ik het heb. Dank voor jullie #partnership tijdens onze gezamenlijk reis. Zodra het weer mag kom ik graag langs voor een bakje koffie (of warme chocola voor mij, als het kan). Er ligt een wereld aan onze voeten die onze hulp hard kunnen gebruiken. Mag ik die andere TPO’s waar ik het wel over heb, uitdagen om de handschoen op te pakken. Sta eens stil bij de reden van je bestaan en step up om aan die verwachtingen te voldoen!! Mijn hulp heb je, dat beloof ik, hierbij….
